U bent mijn moeder

HETGEVOLG

U bent mijn moeder gaat over het verdriet dat de kop opsteekt als de moeder door de genadeloze tijd achterop dreigt te raken. Zich dingen niet meer herinnert. In een verzorgingshuis moet leven. Dochter komt elke zondagmiddag op bezoek, en krijgt dan toch het verwijt dat er nooit iemand komt.

Het is niet altijd makkelijk om van een dierbare te houden. Te zien hoe iemand door een ziekte verandert en stilaan een vreemde wordt. Hoe de kracht afneemt, de geest verzwakt, en medicijnen en ziekenhuisapparatuur de taken overnemen. Hou je dan nog steeds van dezelfde? We zouden wel willen.

In U bent mijn moeder trekt een vrouw van tachtig zich terug in zichzelf. Dementie. Het is een hardvochtig proces van verdwijnen. Het bewustzijn vernauwt zich tot steeds kleinere kringetjes. ,,Ik ben nog de beste van allemaal'', zegt de vrouw over haar buren in het tehuis. Telkens weer. Ze zal het blijven herhalen, tot ze volledig in zichzelf is opgesloten. Als een slak in haar huis.

De voorstelling is ook toegankelijk vanaf 9 jaar. 


"De verdienste van deze voorstelling is dat ze niet gevoelig wil zijn of dramatiseert. Het is een respectvol portret, waar desondanks veel humor inzit."
De standaard - Geert Sels

Over de voorstelling + credits

In U bent mijn moeder geeft Joop Admiraal een eerlijk en aangrijpend beeld van het leven van zijn 80-jarige, demente moeder. Stefan Perceval bewerkt en regisseert de monoloog tot een moeder-dochterverhaal. Sien Eggers vertolkt beide rollen.

Vormgever Jan Strobbe ontwerpt een patroon van kindertekeningen in krijt op een tegelvoer, die uitgeveegd worden als de moeder eroverheen schuifelt. Zonder sentimenteel te worden, verbeeldt dit wat dementie is: het vervagen van het geheugen en het dooreen halen van herinneringen.
 

> Productie: HETGEVOLG > Tekst: Joop Admiraal > Bewerking en Regie: Stefan Perceval > Spel: Sien Eggers